Madagaskar – lub bardziej oficjalnie Republika Madagaskar to jedna z 4 największych wysp świata położona w zachodniej części Oceanu Indyjskiego u południowo-wschodnich wybrzeży Afryki.

Jej stolicą jest Antananarywa. I to właśnie z tego miejsca swoją podróż zaczął nasz Błyskot. Całe miasto okazało się niesamowite! Sama architektura jest tu bardzo ciekawa – widać wyraźnie połączenie europejskich wpływów kolonialnych z tradycją mieszkającego tam od dawien dawna ludu. Połączenie stylów zdradza, że niegdyś Madagaskar był kolonią Europejską – a konkretnie Francuską. Dopiero w 1960 roku udało mu się odzyskać niepodległość. Kolejną pozostałością po czasach kolonizacji jest język francuski jako język urzędowy. Drugim językiem urzędowym jest tradycyjny język Malgaszy (rdzennych mieszkańców Madagaskaru) – malgaski.

 Zwiedzając miasto nasz Kot zaczął od jeziora Anosy – jest to najważniejszy akwen w Antananarywie. Kiedyś, jego kształt specjalnie zmieniono tak, by przypominał kształtem serce. To spowodowało, że stał się miejscem szczególnie ukochanym przez zakochanych. Kolejną rzeczą, która zachwyciła Błyskota, była piękna malgaska roślinność. Jej bujność aż zadziwia, zważywszy na fakt, że jezioro jest otoczone przez miasto.

Błyskot poznaje Lemury – Królów Madagaskaru!

Kolejnym miejscem, jakie nasz podróżnik MUSIAŁ zobaczyć, był park lemurów. Nie wiem czy wiesz, ale tylko na Madagaskarze można spotkać ten gatunek zwierzaków. I nie dziwi wcale fakt, że w kultowej animacji pt Madakaskar, Król Julian jest władcą wyspy. Lemury zachwycają swoją śmiałością, charyzmą i sympatią do człowieka (i Błyskota). Ich wygląd jest bardzo ciekawy – najprościej można je opisać jako skrzyżowanie psa, kota i wiewiórki. Do tego, Lemury są bardzo delikatnymi stworzeniami. Mimo, że wlazły naszemu Błyskotowi na głowę – bardzo uważały, by przypadkiem go nie podrapać! Oczywiście za swą delikatność oczekiwały nagrody – banana!

Później, nasz Bohater zwiedził muzeum Etnologii. W muzeum poznał kulturę oraz przeszłość Madagaskaru. Dowiedział się, jak żyła rdzenna ludność Madagaskaru. Okazało się też, że na odległej prowincji wyspy życie niespecjalnie się zmieniło. Fascynująca była również wystawa niezwykłych narzędzi malgaskich, biżuterii, amuletów oraz strojów. Innym miejscem, które trzeba było zwiedzić był Pałac Rova – inaczej, Pałac Królowej. Mniej więcej do drugiej połowy XIX wieku, była to niczym nie wyróżniająca się drewniana budowla. Jednak w roku około 1864 królowa Rabavalona II zatrudniła francuskich architektów którzy zaprojektowali i wybudowali jej pałac z prawdziwego zdarzania. Niestety, wkrótce potem padł on ofiarą pożaru. Odbudowa pałacu zaczęła się dopiero w 2006 roku i trwa aż do dziś.

Straszliwa Fossa – ale czy na pewno taka zła?

Wyprawa na Madagaskar byłaby wyprawą zupełnie bez sensu, jeżeli nie zobaczy się flory i fauny tego miejsca. Można to zrobić zwiedzając Parki Krajobrazowe tej wyspy.  Dzięki temu, że wyspa była odcięta od świata, tylko tu można spotkać wiele niezwykłych gatunków zwierząt oraz roślin. Lemury, już mogłeś poznać. Ale nie wiem czy kiedykolwiek widziałeś duże i drapieżne Fossy – kotowate drapieżniki. Nasz Błyskot poznał również Kameleony, – gady, które bardzo chętnie zapoznają się z człowiekiem (i Błyskotem), uwielbiają wchodzić na ręce, i są bardzo wdzięcznymi obiektami do fotografowania! Madagaskar obfituje też w wiele gatunków kolorowych (i czasem jadowitych) żab, węży , krokodyli, gekonów i nietoperzy.

Jeśli jeszcze nie dostałeś zawrotu głowy na myśl o nowej ilości przyjaciół naszego dzielnego Podróżnika– to na myśl o nowych gatunkach roślin powinieneś! Ciężko tu rozpisywać się o pięknie flory tej wyspy. Jest tu bardzo wiele gatunków, jakich nie można spotkać nigdzie indziej. Błyskota jednak najbardziej zachwyciły baoaby. To drzewa mające kształt trochę podobny do wazonu. Jeśli na nie spojrzysz, będziesz mieć wrażenie, że są to drzewa odwrócone do góry nogami. Taka też jest legenda na ich temat. Podobno, gdy świat był młody, Bóg bardzo się rozgniewał na drzewa Baobabów, które bardzo się rozrastały i nie pozwalały innym drzewom korzystać ze słońca. Z tego gniewu przesadził baobaby tak, że to korzenie sięgają ku słońcu. Baobaby są bardzo długowieczne – niektóre z nich mają ponad 5 tysięcy lat! Dlatego też rosną one bardzo wolno. Nasz Błyskot tak bardzo zachwycił się baobabami, że aż postanowił na jakieś wejść. Długi czas potem miał wielką zagwostę – jak teraz zejść!!!?